79 - PROBLEMY Z SERCEM ANGIE

*Oczami narratora* 

Angie była w sali śpiewu. Uczniowie już wyszli, została sama. Znowu rozbolała ją strasznie głowa. "o nie, tylko nie to" - pomyślała. Złapała się ściany i osunęła się na ziemię, tracąc przytomność. Jednak dzięki krzykom Pabla szybko ją odzyskała. 

- Angie, koczysz już? O mój boże, Angie! Angie, słyszysz mnie?! Angie!! - podniósł ją. 

- Pablo. Dziękuję ci, nic mi nie jest. 

- Matko, nieźle mnie wystraszyłaś.. 

- Oj wiem.. Przepraszam. 

- Zemdlałaś. 

- Co? Nie.. 

- Zemdlałaś. 

- To nieprawda. 

- Angie, mnie nie oszukasz. 

- Ale Pablo.. 

- Przecież nie jestem ślepy! - zdenerwował się. - Powiedz, co ci jest?

- Nic mi nie jest, czemu w ogóle się mnie pytasz o takie bzdury? 

- Bo się martwię! To nie są żadne bzdury Angie, to może być coś poważnego! 

- Nie.. 

- Na serio! 

- Daj spokój. 

- To był pierwszy raz? 

- Jak? 

- Jak zemdlałaś. 

- Nie, ale.. 

- No to Angie!! Proszę cię, martwie się.. 

- Pablo. Mój tata miał problemy z sercem. Wiesz, że to jest dziedziczne. I ja myślę, że.. 

- O nie.. 

- Niestety. Przeszło też na mnie. 

- Nie! 

- Co nie? 

- Nic nie jest pewne, Angie. Musisz iść się zbadać. 

- Ale Pablo.. Ja jestem prawie pewna że mam chorobę serca! 

- No właśnie! A jak masz? To wtedy musisz się leczyć przecież! Tego się tak nie zostawia! Musisz dbać o siebie, dlaczego jesteś taka nieodpowiedzialna?! 

Angie milczała przez chwilę. 

- Masz rację. Nie wiem dlaczego od razu nie poszłam do lekarza. 

- No w końcu.. 

- Jutro to zrobię. 

- Obiecujesz?

- Obiecuję. 

- Ufff.. 

- Ale nie denerwuj się tak. Cały się trzęsiesz. 

- Bo się przejąłem..

- Aj! Niepotrzebnie. Za to wiem, co może cię rozluźnić.. - Angie pocałowała go delikatnie, Pablo odwajemnił i pociągnął ją w kierunku schowka. 

- Pablo.. Ale tutaj?

- Czemu nie.. 

- No nie wiem.. Jeszcze nigdy nie robiłam tego w schowku.. 

- No to zawsze musi być ten pierwszy raz.. 

Pablo całując ją, przekręcił klucz w drzwiach. 

Taaak wiem krótki ale jest Pangie :3