97 - ANGIE JEST W CIĄŻY. Z GERMANEM.

*Oczami narratora* 

Dzień występu. Rano Angie i Pablo sprzątali po śniadaniu. Musieli się pospieszyć, bo wszyscy uczniowie ćwiczyli już pewnie od rana za kulisami sceny Umixu. Eze i Rey też. 

- Muszę iść do Germana. - powiedziała naraz Angie. 

- O matko.. 

- Pablo, słuchaj, nie bądź zazdrosny. Przecież wiesz, że już nic do niego nie czuję. Po prostu dostałam smsa od Violi że zostawiła nuty u siebie na łóżku i muszę tam biegnąć. Zresztą to i tak jest po drodze. 

- No dobra, leć. 

- Wstąpisz tam po mnie? 

- Okej. Za około dziesięć minut będę. 

Relacje między nimi nieoczekiwanie zaczęły się powoli ochładzać i niewiadomo co na to wpływało. 

Angie otworzył German. Był sam w domu. 

- Angie? Co ty tu robisz? 

- Wybacz German, ale Viola zapomniała nut w pokoju i muszę po nie iść bo inaczej nie wystąpi. 

- Właśnie, to już dzisiaj.. Violetta była bardzo przejęta rano. 

- Tak, wszyscy się stresujemy. Zwłaszcza, że muszę powiedzieć Pablo coś bardzo ważnego. 

- Co? Mogę wiedzieć? To jakaś wielka tajemnica? 

- Narazie to jest tajemnica i nikt jeszcze o tym nie wie. Boję się że stchórzę i mu tego nie powiem. 

- Angie, mogę chyba ci pomóc.

- Jak? 

- Ty będziesz Angie, a ja będę Pablo - no, mów. 

- Jesteś pewny, że chcesz to usłyszeć? Bo może cię to trochę zaboleć, kiedyś w końcu było coś między nami.. 

- To teraz nieistotne. Zresztą znasz mnie, kiedy się wkurzę to to mi w końcu przejdzie. No dawaj, ja jestem Pablo. Mów. 

- No dobrze. 

A prawdziwy Pablo w międzyczasie otworzył drzwi do domu Castillo i zobaczył jak w kuchni Angie rozmawia z Germanem. Zakradł się tam i za ścianą usłyszał dalszą część ich rozmowy. 

- Słuchaj.. Wiem, że niby miałam jakieś problemy z sercem i w ogóle, ale tak naprawdę to.. - Angie spuściła wzrok i uśmiechnęła się lekko pod nosem. 

- Kochanie, co się stało? - German wczuł się w rolę. 

"Kochanie?" - pomyślał Pablo - "Ja mu zaraz dam kochanie! " 

- Chodzi o to, że ja.. Jestem w ciąży. Rozumiesz, będziemy mieli dziecko!! 

Pablo zbledł. Widząc jak Angie powiedziała Germanowi, że będą mieli dziecko i jak się potem przytulili, coś w nim pękło. Chętnie pobiłby tego jej kochanka, ale nie miał już teraz siły na nic. Wszedł do kuchni i spojrzał na Angie szklistymi oczami. 

- Ach tak.. Macie dziecko. Wiedziałem, że nie powinienem ci pozwalać na zostanie na noc w tym domu. 

- Pablo.. Ale to nie tak, bo to.. Nieporozumienie.. - próbowała wytłumaczyć mu Angie, a on nie słuchał. 

- Pablo, uspokój się..  Angie chciała tylko ze mną przećwiczyć.. - zaczął German. 

- Ale wiesz co mnie najbardziej boli Angie? - Pablo łza pociekła po policzku - Że ja cię nadal tak cholernie kocham.. 

Wyszedł, trzaskając drzwiami. Angie pobiegła szybko na górę po nuty i wybiegła za nim bez słowa. 

German pomyślał - "Ochh.. Się porobiło.." 

Kiedy Angie przybiegła już za kulisy i dała Violi nuty, Pablo już przygotowyłał się żeby zacząć przedstawienie. Był już jakby spokojniejszy, przynajmniej nie dawał znać po sobie, jak się czuje. Jedynie z jego oczu można było wyczytać, że ma dość wszystkiego. 

- Pablo.. Daj mi to proszę wyjaśnić. - podeszła do niego Angie ze łzami w oczach. 

- Nie. Nie. Nie, Angie. To mi wystarczy. I nie zawracaj mi głowy bo teraz najważniejszy jest dla mnie sukces dzieciaków. Odejdź. 

- Ale Pablo.. 

- Znikaj mi z oczu! Nie rozumiesz?! Odejdź! Nie chcę cię widzieć! 

Uu sie porobiło :c 

Czujecie wakacje? ;p

Diego! :D