98 - TEGO SIĘ NIKT NIE SPODZIEWAŁ

*Oczami Eza* 

Dziś występ. Wszyscy ćwiczyliśmy jeszcze za kulisami swoje piosenki. Najbardziej dobijała mnie piosenka Camili i Federico, a raczej fakt, że nie śpiewam jej z nią. Tak, nadal kocham Cami. I bardzo mnie to boli, że wybrała jego. 

Na szczęście ostatni wers piosenki przerwały im Vilu i Fran. Całe szczęście, bo nie wytrzymałbym dłużej. 

- Hej, Camila! Idziesz z nami? - zawołała Fran, która stanęła za mną i tak głośno krzyknęła, że się przestraszyłem i przewróciłem się do tyłu, za wieszaki z kostiumami. Postanowiłem wyjść, ale nie miałem siły. Słyszałem: 

- A gdzie wy chcecie iść? Zaraz występ! 

- Dobra, mamy czas. Chcemy się przewietrzyć i wiesz, jeszcze dopracować nasze głosy. 

- Wy nie musicie, bo przecież śpiewacie tak pięknie i ja na pewno was nie pobiję haha, to był piękny żart, tak wiem! - nagle do pomieszczenia weszła Ludmiła, wyganiając dziewczyny. - Wynocha, beztanelncia! 

Camila, Violetta i Fran jeszcze coś fuknęły do Ludmiły i wyszły na dwór. Ja, nadal ukryty za wieszakami, byłem świadkiem szokującej dla mnie rozmowy Ludmiły z Federico. 

L: Hej, jak tam? 

F: Spoko, nie jest źle. 

L: Nie jest źle? Miałeś tylko ją w sobie rozkochać i oddalić od Violetty! A ty nie zrobiłeś ani jednej rzeczy i do tego nadal z nią chodzisz! 

F: Spokojnie, obiecuję ci że po zakończeniu roku z nią zerwę. 

L: Tak? 

F: Tak. Kochanie, nie bój się, chyba mi ufasz. 

L: Tak.. 

F: Kocham cię. 

Pocałował ją.. Pocałował ją. Pocałował ją!! Co za skandal, szok, nonsens, niedorzeczność! Nie.. To się nie dzieje naprawdę.. Masakra.. Takie świnie z tych dwojga.. Ja.. Nie wiedziałem co robić!! 

Poszli sobie gdzieś. 

Nagle weszła Camila. 

- Eze? Co ty tam robisz? Boże, nic ci nie jest? - podała mi rękę, wyciągając mnie zza wieszaków. - Co ci się.. A z resztą, w ogóle mnie to nie obchodzi. Wcale. 

- Camila, nie bądź taka nieczuła dla mnie, proszę.. Jestem teraz z Fede i.. 

- Posłuchaj! - złapałem ją - Nie jesteś z Fede, bo on przed chwilą całował Ludmiłę!! 

- wyrwało mi się. 

- Co? - Camila zamarła. - Nie, haha. Dobry żart! 

- Ale.. To nie żart. Ja to widziałem. 

- Nie wierzę ci. Może i mnie kochasz.. 

- No właśnie. - przerwałem jej. - Więc skoro cię kocham to po co miałbym cię ranić?

- Ja.. - dziewczyna zastanowiła się na chwilę.. - Masz rację. Nie mogę w to uwierzyć.. - łza pociekła jej po policzku. 

- Camila, tak mi przykro.. - przytuliłem ją. 

Naraz weszła Ludmiła. 

- Oooo, co ja tu widzę! Czyżby jakiś nowy romans?! 

Camila naraz oderwała się ode mnie szybko i podbiegła do Ludmiły. 

- Serio?! Nowy romans?! Jedynym nowym romansem jesteś ty i Federico!! - krzyknęła. 

Ludmiła zbledła i milczała przez chwilę. 

- No co? Zdziwiona?! On kocha mnie i to ja go w sobie rozkochałam, ty już miałaś swoją szansę! 

- Nie jesteś nic warta, zdziro! - wrzasnęła naraz Camila i popchnęła Ludmiłę mocno do tyłu. Dziewczyna upadła na ziemię i złapała się za kostkę. 

- Ał!! Zwariowałaś!! 

- Ludmiła! - zawołałem. 

- Eze, zostaw! Dobrze jej tak! - powiedziała Camila, ale widać było że też się przejęła. 

- Leć po tatę! - zwróciłem się do niej. 

Po chwili już tu był. 

- Co się stało?! Ludmiła, potrafisz wstać? 

- Nie, ał!! 

- Gdzie cię boli? 

- Tutaj. - wskazała na kostkę. 

- No, tak myślałem. Skręcona. Przykro mi Ludmiła, ale nie będziesz mogła wystąpić. Nie zaśpiewasz "Peligrosamente Bellas" z Naty. 

- Nie.. - Ludmiła się rozpłakała. 

Takiego obrotu spraw się nikt nie spodziewał. 

No to teraz: kogo tutaj poznajecie? 

Jak wymienicie wszystkich, stawiam Oreo! :) 

To sa wszystkie dziewczyny Disneya ;d