XVI - OKRUTNY PABLO WRABIA GREGORIA

Odtworzyłam obraz z kamerki z pokoju nauczycielskiego. Teraz akurat Jackie rozmawiała z Pablo. 

PABLO: I jak tam z Ludmi? 

JACKIE: Jest już w domu, nic jej nie jest. Czuje już się lepiej. 

PABLO: To dobrze.. Wieez, co ci powiem? Teraz sobie myślę, od twojego urlopu w ogóle nie rozmawialiśmy. Jak ci minęły wolne dni? 

JACKIE: Nawet w porządku. Dużo odpoczęłam, przydało mi się to. Teraz mogę dalej pracować. Ale muszę przyznać, że dowiedziałam się od Antonia, że dużo się działo gdy mnie nie było.. 

PABLO: Więc słyszałaś już o Reynie i Eze.. 

JACKIE: Co? Nic mi o tym nie wiadomo. O czym słyszałam? 

PABLO: Że.... Że zostali przyjęci do Studia. 

JACKIE: Oj Pablito, Pablito.. (zbliżyła się do niego, będzie jazda) Przecież wtedy jeszcze byłam :) Jak zwykle zakręcony.. Ale wiesz, co może cię rozluźnić?.. 

Nagle usłyszałam jak drzwi schowka się otwierają. Weszła Angie. 

- Rey, co ty tu robisz?! Tylko proszę.. Bez kłamstw. 

- Jaa.. A co mi tam, wchodź i zamknij drzwi. 

Odłączyłam słuchawki i powiedziałam jej, że chcę wiedzieć, czy Pablo i mama mogą być jeszcze razem. 

- Reyna!! Wiesz że to nie ładnie tak podgłą... Zaraz, czy to Pablo i Jackie? Oni zaraz się pocałują! Nie! Zgłośnij.

Posłuchałam. 

PABLO: Jackie?.. Co ty wyprawiasz.. 

JACKIE: No Pablo, daj spokój.. 

PABLO: Jaqueline, no proszę cię.. Ja nie mogę cię ... 

JACKIE: Wszystko możesz... No dalej.. 

PABLO: Z drugiej strony.. (Pochylił się do niej)

Naraz Pablo gwałtownie się odsunął. 

PABLO: Nie, ja.. Nie mogę. Wybacz Jackie. 

JACKIE: Wiesz co?.. Ty masz problem.. Problem.. Ze sobą! Ogarnij się, człowieku! 

Jackie się zdenerwowała i już miała wychodzić, gdy nagle upadła na ziemię. Pablo podbiegł do niej. 

PABLO: Jackie!!! Jackie!! Słyszysz mnie?!!  

JACKIE: Pablo.. Brakuje mi.. Powietrza... Pomóż... 

Naraz odezwała się Angie. 

- Widać, że Jackie to upozorowała! Tylko po to, żeby on ją pocałował! 

- Spokojnie, on tego by nie zrobił.. - pocieszyłam nauczycielkę. 

Oglądaliśmy dalej. Ku szczęściu Angie (i Pabla) do pokoju wszedł Gregorio. 

GREGORIO: JACKIE?!! CO JEJ JEST?!!! 

PABLO: BRAKUJE JEJ POWIETRZA, ZASŁABNIE ZARAZ!! 

JACKIE: Pablo.. Pomóż.. 

GREGORIO: Na co czekasz, idioto?!! Pocałuj ją!! 

PABLO: Nie mogę!! 

GREGORIO: Niby czemu?!! To jedyne wyjście!! 

PABLO: Ale ja jestem chory, jeszcze ją.. Zarażę... (Kichnął). Ty to zrób!! 

GREGORIO: Żartujesz. 

JACKIE: Pablo.. Proszę cię.. Pomóż.. 

PABLO: No dalej! Ona mi tu jeszcze umrze! Gregorio!! 

GREGORIO: Jesteś okrutny, Pablo.. 

Gregorio pocałował Jackie. Jackie odwzajemniała. Gdy skończyli, Jackie "odzyskała" oddech. 

- Pablo.. Tak wspaniale całujesz.. - powiedziała i otworzyła oczy. - Gregorio!!!! O matko!! Ja.. Muszę iść!! Cholera!!! - po drodze zderzyła się z drzwiami, otworzyła je szybko i wybiegła. Gregorio zrobił to samo, a w biegu jeszcze rzucił do Pabla:

- Jak mogłeś zmusić mnie do zbliżenia się do tej strasznej kobiety!!! 

Pablo wybuchnął śmiechem, po czym popatrzył w okno i szepnął z uśmiechem. 

- Echh... Kocham cię, Angie :). 

Angie uśmiechnęła się, patrząc na ekran i powiedziała do mnie: 

- Reyna, dziękuję. - przytuliła mnie. - Ale teraz proszę, odłącz kamerkę. Weź ją sobie, gdziekolwiek. 

- Dobrze, Angie. 

- Obiecujesz? 

- Tak! - uśmiechnęłam się do niej. 

Wyszliśmy ze schowka, a ja poszłam po kamerę. 

Z jednej strony fajnie, że Pablo nie oparł się Jackie z powodu Angie, ale z drugiej strony smutno mi się zrobiło, bo teraz już wiedziałam, że na Pabla i mamę nie ma już szans. Ale w każdej chwili może się wszystko zmienić,  Prawda?