Reyna 2 - La Vida Sigue: XXIX - SCENA JAK Z WU JEDENAŚCIE

Kurcze, Pamiętniczku, oto dalszy ciąg zdarzeń, tylko tak jakby w późniejszym czasie, po wizycie mojego ojczyma.

- Rey, możemy pogadać? - zaskoczył mnie Diego, gdy razem z Naty pisaliśmy słowa do opepopu Maxiego.

- Jasne. Natalia poczekaj chwilkę.

- W porządku.

Poszliśmy do sali tanecznej. Diego zamknął drzwi.

- Dlaczego się do mnie nie odzywasz? Wiesz, co to znaczy "para"?! Czy muszę ci to tłumaczyć jak dwuletniemu dziecku, smarkulo?!

- Diego..

- Mam cię dość, jasne!

- Przystopuj i puść mnie! Diego!

- Co ty myślisz że chcę cię pobić i zgwałcić czy co? Zniszczyłaś moje relacje z Violettą.. Na nic?!

- Uspokój się, Diego to boli!

- Fakt, że jesteś o rok młodsza nic nie zmienia! Co ty sobie wyobrażasz? Chciałaś ze mną być, a teraz nagle znudziło ci się to?!

- Diego.. - chłopak mocno mnie ściskał, nie potrafiłam już nic z siebie wydusić. To się musiało tak skończyć. Liczyłam, że ktoś mnie uratuje. - Diego.. Proszę cię.. Puść mnie.. - łzy poleciały mi po policzkach.

- Nie jesteśmy już razem jasne?! Kocham Violettę, a ty ją skrzywdziłaś moim kosztem! Teraz zapłacisz za to, pokażę ci, co tracisz..

- Nie! Nie! Proszę! - Diego mnie nie słuchał. Mocno mnie ścisnął i zaczął gwałtownie całować. Wrzeszczałam.

- Przestań! Zostaw mnie! Pomocy!!

Nagle na szczęście przestał.

- Boże.. Co ja robię... Wybacz, poniosło mnie, boże..

- Nie rób mi krzywdy, proszę.. Nie krzywdź mnie.. - płakałam, trzęsąc się ze strachu.

- Spokojnie.. Tylko cie pocałowałem.. Na szcęście.. Zapomnij o tym, proszę.. Co mam zrobić, żebyś mi wybaczyła, ale jako wiesz.. Przyjaciółka?...

- Muszę sobie wszystko przemyśleć.. Odejdź..

- Ale Rey.. Chodź, pomogę ci wstać..

- Zostaw mnie! Wypad!

Diego odszedł, a ja próbowałam wstać. Jednak przewracałam się za każdym razem płacząc, nie przez sytuację z Diego, tylko ogólnie przez wszystko. Zaczęłam głośno krzyczeć. Wpadł tata.

- Rey!! Co ci się stało?!! Nic ci nie jest?!! Widziałem, jak wychodził stąd Diego.. O Matko!!! Zrobił ci coś?!!

Przytaknęłam.

- Całował mnie i mocno ściskał.. Bolało.. Ale się opanował.. Bo.. Był zły na mnie.. Nie dziwię mu się..

- O boże.... Zabiję gnoja!!!

- Tato!! Tato!! On przeprosił!! Zapomniał się!! Słyszysz?!!

Ale Pablo już mnie nie słyszał. Pobiegł w kierunku, w którym odszedł Diego. Bardzo się bałam.. Wstałam i chwiejnym krokiem pomknęłam do pokoju nauczycielskiego.

- Betooo!!!!! Gregorio!!! Po... Mocy!! Szybko!!! - wrzeszczałam na całe gardło.

- Diego mnie skrzywdził i wściekły tata poszedł go szukać.. Oni się zabiją!!

Dwaj nauczyciele popatrzyli po sobie przerażeni i bez słowa rzucili się razem ze mną do drzwi.

Nie trzeba było daleko szukać. Tata właśnie zbliżał się od tyłu do Diego, który wołał do spacerującego z Angie Germana:

- Violetta jest w domu?!

Zanim German i Angie zdążyli się odwrócić, i zanim my zdążyliśmy dobiec do nich, Pablo z całej siły uderzył Diego z główki. Ten zatoczył się i padł prosto w Angie. Podtrzymała go żeby się nie przewrócił.

- Pablo, co ci strzeliło do głowy?!

Teraz wkroczył German.

- Czego bijesz młodszego? Boisz się rówieśników?!!!

- Ten idiota chciał zgwałcić moją córkę!! - tata kopnął mocno wycierającego sobie z krwi, ledwo żywego Diego w brzuch.

- Zostaw go!!! - warknał German i popchnął tatę.

- German! - Angie położyła półprzytomnego Diego na ławce i szarpneła Germana do tyłu. - Nie rób głupstw.

- Dzwońcie na pogotowie! - krzyknęłam do Beto. Gregorio w tym czasie odrywał wściekłego Pabla od Germana. Castillo kopał go, a on bił go po szyi, wiedział gdzie należy uderzać. Dlatego też gdy Pablo był przed nokautem Germana, ten wziął największą gałąź jaką miał i wbił mu ją w pierś.

- Tato!!!!! - wrzasnęłam i rzuciłam się w kierunku leżącego i nieprzytomnego ojca. Dałam w twarz Germanowi i popchnęłam go mocno na chodnik. O mało co nie uderzył głową w krawężnik, ale był przytomny.

- German! Oszalałeś?!!! Zabiłeś go!! - krzyczała Angie do narzeczonego.

Zawyłam i trzymałam na kolanach nieprzytomnego tatę.

- Tato.. Kocham cię... Obudź się, proszę.. - płakałam, a łzy spadały na jego twarz. - Musisz żyć..

Wtedy przyjechała karetka. Beto i Gregorio podnieśli tatę i pomogli lekarzom. German uciekł. Świnia!!

- Zadzwońcie na policję!!!

- Rey.. - mówiła do mnie Angie

- Dzwońcie na policję!!

- Posłuchaj..

- Na policję!!! Zabijcie Geramana!!!

- Rey.. Uspokój się.. Twój tata nie żyje..